اختلال بیش فعالی
اختلال بیش فعالی، یکی از بیماری های شایع حوزه سلامت روان کودکان امروزه است. بیش فعالی در کودکان اختلال مزمنی است که کودکان زیادی در سراسر دنیا به آن مبتلا هستند و گاهی با عدم درمان، این بیماری تا بزرگسالی هم ادامه می یابد. بیش‌فعالی به حالتی دلالت دارد که کودک به نحو مفرط فعال و پرجنب و جوش است و بی توجهی به وضوح در آن ها دیده می شود. این تحرک زیاد هم خود کودک و هم اطرافیان او را دچار مشکل می‌کند و می تواند باعث آسیب به زندگی آینده و عملکرد ضعیف او شود، چراکه درصد بالایی از معتادها و افرادی که ترک تحصیل کرده‌اند، سابقه بیش فعالی در کودکی داشته اند.
همچنین کودک بیش فعال در معرض اختلال سلوک، شخصیت ضد اجتماعی و موارد سوء دیگر قرار دارند. وجود مشکل در تمرکز یا اختلال بیش‌فعالی (ADHD) شرایطی را برای کودک رقم خواهد زد که نتواند به طور صحیح رفتارش را کنترل کند و در یادگیری توجه کافی داشته باشد.
علائم اختلال بیش فعالی
- پرحرفی مفرط
- مشکل در توجه و گوش کردن
- مشکل در اجرای دستورالعمل ها، وظایف و فعالیت ها
- فراموش کردن پی در پی
- مشکل در کارهای مدرسه مثل تکالیف و انجام دادن وظایف مربوط به درس
- بی قرار بودن
- مشکل در یکجا نشستن و ثابت ماندن
- مشکل در بازی با همسالان خود
طبق آمارها این اختلال در پسران بیشتر از دختران رایج بوده و علائم بیش فعالی در بین دو جنس نیز و کودکان در سنین مختلف متفاوت می باشد. معمولاً این علائم در پسران به صورت پرجنب و جوشی زیاد و در دختران به صورت بی توجهی دیده می شود. بیش فعالی در بین بچه ها از شیوع بالایی برخوردار است و 5 تا 10 درصد بچه ها در سن مدرسه از این اختلال رنج می برند.
البته وجود نشانه های بالا را نمی توان بر قطعیت مبتلا بودن کودک به بیماری بیش فعالی دانست، اما طبق توصیه متخصصان بهتر است با مشاهده علائم بالا در کودک به یک روانپزشک خوب مراجعه شود تا از ابتلا کودک به این اختلال اطمینان حاصل شود.
خوشتبختانه بیش فعالی خوب به درمان پاسخ می دهد و چنانچه نسبت به درمان کودک اقدام شود، بسیاری از اختلالات که می تواند به کودک صمه بزند و سبب مشکل در روابط اجتماعی او شود، با درمان صحیح توسط یک روانپزشک خوب رفع خواهند شد.
