مشکلات روانپزشکی کودکان
طبق آمارها تقریباً ۲۰ درصد از کودکان و نوجوانان به یک مشکل روانپزشکی دچار می باشند. متاسفانه این باور وجود دارد که بیماری های روانپزشکی تنها مختص بزرگسالان است؛ درحالی که طیف وسیعی از کودکان به اختلالات روانپزشکی دچار بوده و در بیشتر موارد این کودکان شناسایی نمی شود. بی توجهی به درمان این مشکلات در کودکان می تواند آینده آن ها را تحت الشعاع قرار داده باعث آسیب های جدی هم به خود شخص و هم به اطرافیان او شود. این آسیب ها می تواند در آینده وضعیت تحصیلی، ارتباطات اجتماعی و درکل بر سلامت روان این افراد تاثیر منفی بگذارد.
کودکان به دلیل کامل نشدن مراحل اجتماعی سازی، در بیان احساسات درونی خود دارای توانایی لازم نبوده و همین می تواند سبب شود پدر و مادر متوجه بیماری درکودک نشوند. اما رفتار کودکان به اطرافیان او کمک خواهد کرد که مشکل روانپزشکی در او تشخیص داده شود و تلاش های لازم برای درمانش انجام گیرد.
یک کودک ممکن است به وسواس یاتیک مبتلا باشد. معمولاً این بیماری خودش را به صورت رفتارهای وسواس گونه و تیک های صوتی و کلامی نشان می دهد. متاسفانه پیش می آید که کودک مبتلا به این بیماری روانپزشکی به خاطر عدم تشخیص آن از سوی والدین، به اشتباه تنبیه شود و این تصور به وجود آید که کودک توانایی کنترل رفتارهایش را ندارد.
مقالات دیگر: اختلال بیش فعالی
یکی دیگر از بیماری های این حوزه در کودکان بیش فعالی بوده که علايمی همچون پرتحرکی زیاد از حد، انجام حركات و عملكرد ناگهانی، عدم تمركز دارد. علايم اين اختلال بعد از سن 3 سالگی آغاز و معمولاً بعد از این سن علائم آن اشکار می شود و می توان این بیماری را تشخيص داد.
سه نوع مختلف از این اختلال در كودكان دیده می شود : در نوع نخست انجام كارهای ناگهانی در بیشتر دیده می شود. دومين و رایج ترین این اختلال نوعی است كه در آن پر تحرکی برخلاف نوع های دیگر که پرتحرکی در آن ها وجود دارد، مشاهده نمي شود و علايم مربوطه كمبود توجه و تمركز است. در نوع سوم اختلال بيش فعالی، كودک مبتلا تمام علائم نوع های دیگر را دارا می باشد.
اختلال اضطرابی یکی دیگر از اختلالات شایع کودکان بوده و زمان جدایی کودک از والدینش، دچار اضطراب می شود و زمان رفتن به مدرسه این اختلال می تواند مشکلت زیادی را برای والدین او به وجود آورد.
متاسفانه به دلیل آنکه اکثر والدین از بیماری های روانپزشکی آگاه نبوده، کودکان را برای کنترل رفتارهایشان تحت فشار قرار می دهند. این تحت فشار قرار دادن کودک بیمار نباید ادامه یابد و باید با مراجعه به یک روانپزشک خوب درصدد درمان کودک برآمده و روند بهبود او را پیش بگیرند.
