پرخوری عصبی؛ علائم تا درمان

پرخوری عصبی یکی از مشکلات شایع در جامعه امروزی است که به دلایل مختلفی از جمله استرس، اضطراب و مشکلات روحی به وجود می‌آید. این اختلال غذایی می‌تواند عواقب جدی بر سلامت جسمی و روانی فرد داشته باشد و نیازمند توجه و درمان مناسب است. در این مقاله، به بررسی دقیق پرخوری عصبی، علل و نشانه‌های آن، راه‌های پیشگیری و درمان و تاثیرات آن بر زندگی فرد خواهیم پرداخت تا بتوانیم با افزایش آگاهی، گام‌های موثری در جهت بهبود سلامت جامعه برداریم.

پرخوری عصبی چیست؟

پرخوری عصبی یا بولیمیا یک اختلال غذایی است که با دوره‌های مکرر خوردن مقدار زیادی غذا در مدت زمان کوتاه و سپس انجام رفتارهایی برای جبران این پرخوری، مانند استفراغ عمدی، مصرف ملین‌ها یا ورزش زیاد، همراه است.

پرخوری عصبی با چه علائمی همراه می باشد؟

افراد مبتلا به پرخوری عصبی، معمولا:

• ترس از چاق شدن دارند
• تصورات منفی از استایل بدنی خود دارند
• از مکمل های لاغری استفاده می کنند
• بیش از حد ورزش می کنند
• بعد از هر وعده غذایی، استحمام می کنند
• در حضور دیگران غذا نمی خورند
• با ولع بسیار غذا می خورند
• با تحریک حلق خود استفراغ میکنند
• مصرف بیش از حد مواد مدر و اسهال آور دارند

علل پرخوری عصبی چیست؟

علت اصلی بروز پرخوری عصبی در افراد مشخص نیست. اما افرادی که از برخی اختلالات روانی رنج می برند و یا افسردگی، خشم و کمال طلبی دارند، بیشتر در معرض ابتلا به این اختلال هستند. برخی روانپزشکان معتقدند که این نوع بی اشتهایی می تواند زمینه ژنتیکی و وراثتی داشته باشد و یا در اثر کمبود سروتونین در مغز، ایجاد شود.

جهت تشخیص پر خوری عصبی، مشاوره روانپزشکی ابتدا بیمار را معاینه جسمی می کند و سپس از او آزمایش های خون و ادرار می گیرد و نهایتاً به ارزیابی بیمار از لحاظ روانی می پردازد و معیارهای تشخیص این بیماری را بررسی می کند.

📌 عوامل روانی

پرخوری عصبی ممکن است به دلیل مسائل روانی مانند استرس، اضطراب، افسردگی یا کمبود اعتماد به نفس به وجود آید. افراد ممکن است از غذا به عنوان راهی برای مقابله با احساسات ناخوشایند استفاده کنند.

📌 عوامل اجتماعی

فشارهای اجتماعی و فرهنگی نیز می‌توانند نقشی در توسعه پرخوری عصبی داشته باشند. تبلیغات رسانه‌ای که به طور مداوم بدن‌های ایده‌آل را تبلیغ می‌کنند، می‌توانند باعث ایجاد احساس نارضایتی از بدن و افزایش خطر پرخوری عصبی شوند.

📌 عوامل ژنتیکی

برخی مطالعات نشان می‌دهند که ژنتیک نیز می‌تواند در بروز پرخوری عصبی نقش داشته باشد. افرادی که در خانواده‌ شان سابقه اختلالات غذایی دارند، ممکن است بیشتر در معرض این اختلال قرار بگیرند.

درمان پرخوری عصبی

درمان پر خوری عصبی شامل:

• آموزش در مورد غذا و غذا خوردن
• داشتن نگاهی سالم و بهداشتی به خود و سلامت خود
• مصرف داروهای ضد افسردگی

مشاوره و روان درمانی، که می تواند به صورت فردی و یا گروهی به همراه سایر اعضای خانواده باشد

اغلب ترکیبی از این روشها برای بیمار در نظر گرفته می شود و با پیشرفت درمان، فرد راه های صحیح مقابله با استرس و غذا خوردن را یاد می گیرد.

در صورتی که در گذشته، دچار اختلال خوردن بوده اید، و حالا فکر می کنید که علائم این اختلال برگشته، حتما این مساله را با روانپزشک خود در میان بگذارید.

چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم؟

در صورتی که نشانه های پرخوری درشما بروز پیدا کرد به پزشک مراجعه کنید. اگر این بیماری به موقع درمان نشود تاثیرات منفی بسیاری در سلامتی شما دارد.

راه‌های پیشگیری از پرخوری عصبی

با رعایت نکات زیر خطر پرخوری عصبی در شما کاهش پیدا می‌کند:

• ورزش کنید: بیشتر افراد با ورزش کردن احساس آرامش می‌کنند. طبق تحقیقات انجام ورزش هایی مانند یوگا به برطرف شدن احساس اضطراب و افسردگی کمک می‌کند.
• به دنبال حمایت باشید: می‌توانید با مشاوره گرفتن و یا حتی صحبت کردن با عزیزان خود احساس تنهایی و اضطراب را تا حد زیادی در خود کاهش دهید.
• یک سبک زندگی سالم را دنبال کنید: از مواد غذایی سالم و کافی در رژیم غذایی خود استفاده کنید و از صحبت در مورد وزن خود بپرهیزید. از  استفاده‌ی بیش از حد مکمل های کاهش وزن خودداری کنید.

ریسک فاکتورهای پرخوری

عواملی که خطر ابتلا به پرخوری عصبی را افزایش می‌دهند  شامل موارد زیر می‌شوند:

• عوامل ژنتیکی: اگر بستگان درجه یک شما دارای اختلال پرخوری باشند احتمال ابتلا به این اختلال در شما افزایش پیدا می‌کند.
• مسائل روانشناختی و عاطفی: مشکلاتی مانند افسردگی، اضطراب و اختلال سوء مصرف مواد می‌توانند با اختلال پرخوری رابطه‌ی مستقیم داشته باشند. افرادی که مبتلا به اختلال پرخوری هستند نسبت به خود احساس منفی دارند.
• رژیم غذایی: اختلال پرخوری در کسانی که رژیم غذایی سخت و طاقت فرسا می‌گیرند نسبت به سایر افراد بیشتر بروز پیدا می‌کند.

عوارض پرخوری عصبی

پرخوری عصبی می تواند با عوارضی از قبیل:

• مشکلات کلیوی و قلبی
• بیماری های مربوط به معده
• مشکلات لثه و دندان
• مشکلات هاضمه و یا یبوست
• سوء تغذیه
• از دست دادن آب و مواد معدنی بد
• قاعدگی نامنظم در خانم‌ها
• اضطراب و افسردگی
• خودزنی یا خودکشی

نتیجه گیری:

افردی که مبتلا به اختلال پرخوری عصبی است دوره ای را صرف خوردن بیش از حد غذا می‌کنند و کنترل خود را در برابر غذا خوردن از دست می‌دهد. این افراد بعد از مدتی احساس گناه می‌کنند و در نتیجه با رژیم های سخت و ورزش سنگین تلاش می‌کنند تا کالری اضافی را از دست بدهند. برای درمان این بیماری باید به بهترین روانپزشک مراجعه کنید. به یاد داشته باشید که اگر این بیماری به موقع درمان نشود عوارض جدی به دنبال دارد.